Drie te korte dagen waren we op het veel te mooie Terschelling. We werden schitterend rondgeleid door de plaatselijke Van Berkels: zij houdt niet van wind, hij houdt wel van hout, en maakt daar bijzondere voorwerpen mee.
Er werd op trekkers gereden, kunst gekeken op Oerol, we kregen les in het verschil tussen HW te Harlingen en te Terschelling en de daaruit volgende diepte van het Schuitengat en we mochten de Brandaris op, waar wij eigenlijk voor altijd willen wonen. 's Avonds voerden wij iets te lange gespreken, voor Ma van Ha dan, want de rest kon het niet lang genoeg duren.
vorige | volgende