De Knik, deel 2. Eind juli varen Ha van Da en Ja van Sa de Anita II het dok in. (De derde man is naar Zweden gevlucht.) Ze hebben een ingenieus meetsysteem bedacht. Ja van Sa meldt op 28 juli:

De werfbaas zegt dat hij pertinent zeker weet dat de punt niet bezig is af te breken. Schietlood stond eerst op blokje (de boeken kunnen ten alle tijden gecontroleerd worden) maar in het dok was het 2,5 cm omhoog gegaan. Dit zou wijzen op het strakker worden van de draad tussen palen op voor en achter dek. Binnen in de boot geen veranderingen te zien. Na het schoon spuiten het voorschip opgekrikt met het idee als ze dan zo graag door buigt zal het ook wel weer terug gaan, maar geen enkele indicatie.
Volgende aktie: het beton naast de badkamer eruit hakken om misschien toch op allerlei opzwellende ijzerwaren te stoten (optie van rijs) of mogelijkerwijs op de restanten van Anita 1. Vrouwen hebben volgens de werfbaas de neiging naarmate ze ouder worden ook dikker op te zwellen. We weten dus nog niet veel dus ook nog geen oplossing.
In Sheldrake zijn boek vond ik ook geen verklaring, mogelijk is er sprake van morfologiese velden... een beetje zweverig, maar ja je moet wat en tot hier toe heeft de Here ons ook al niet  echt geholpen. Amen.

vorige | volgende